Hindi ko sinasadyang sirain ang iyong saya Medyo kaunti ka nang nahuli, para bang tapos ka na May nararamdaman akong hindi ko maalis dahil bobo ako Hindi ko laging ginagawa ang tama, kaya stuck na stuck ako Kapag makita mo ako sa Amerika, baka sabihin ko, "Hi" Pero kung makilala mo ako sa Europa, malamang ako'y madaldal Baka mag-usap tayo habang kumakain ng scones sa tanghalian minsan At hindi pa ako nakarating sa France, kaya baka maganda ang pakiramdam Pero hindi ko na matiis ang paparazzi, grabe Parang laging nakatutok ang camera sa akin At kung magsabi ako ng mali, puputulin nila ang dila ko hanggang sa dumugo Laging may hawak na pitchfork kapag nais kang magsalita (Ngayon, iyon ay hindi ko magagawa) Kinabukasan, naglalakad ako sa daan Sumasipa ng mga bato, kasalanan ko ito Ang aking buhay ay pinakamasamang istoryang narinig Ganito ako hanggang sa ako'y tumanda Sinira ko ang isang pahina sa libro Ako'y labis na nauunawaan Palaging iniisip ang kaniyang pagkawala At kung kailan ako'y masaya Nagyosi ako sa porch Hindi naman nakakatulong Tanong ko, "Para saan ba ito lahat? Ito na ba ang babaeng minamahal ko?" At alam kong hindi ko kaya Ang makita siya lumabas ng pinto Kaya itinatago ko na lang sa sarili ko At pinanatili ang mga paa ko sa sahig